Zicht op Architectuur

In de tweede helft van de 19e eeuw werd Den Haag in een rap tempo uitgebreid. Dit was de periode waarin Louis Couperus het bekende boek 'Eline Vere' schreef, waarin Den Haag een prominente plek inneemt. De nieuwe wijken die tot stand kwamen tussen het centrum en de kust werden gebouwd in de meest fantastische neostijlen, architectuurstijlen die zowel kenmerkend zijn voor deze periode als typerend voor het Haagse stadsbeeld.

We beginnen onze tocht in de eerste stadsuitbreiding: het Willemspark, een villapark met een voor Nederlandse begrippen ongekende monumentaliteit. Daarna rijden we door het Zeeheldenkwartier met het ronde Prins Hendrikplein naar de wijk Duinoord met het opvallende amandelvormige Sweelinckplein, dat geldt als één van de mooiste neorenaissancepleinen van Nederland. We vervolgen onze weg door de villawijk Zorgvliet, waar weliswaar pas in de twintigste eeuw een prachtig villapark en het Vredespaleis zijn gerealiseerd, maar waarvoor men al in de negentiende eeuw plannen had gemaakt. Tot slot rijden we via de Archipelbuurt weer terug. Deze chique wijk staat ook wel bekend als de Indische buurt, omdat zich hier hoofdzakelijk repatrianten uit Nederlands-Indië vestigden. De archipelbuurt met haar deftige herenhuizen met neorenaissance-invloeden is vrijwel gaaf bewaard gebleven, met als stedenbouwkundige hoogtepunten het Nassauplein en het Bankaplein.